(Te)vreeland

Over Peter Nagtegaal (84) had ik al veel gehoord, maar ik ontmoette hem pas recentelijk voor het eerst bij een fijne avond van het Filmhuis in ons dorpshuis. Dacht te maken hebben met een oer Vreelander, maar Peter bleek net als ik een Leidse tongval te hebben. Erg geestig.

In het najaar van 1969 kocht hij zijn huidige huis aan de Maartenplein (,,in de put’’) en Peter weet nu al dat hij nooit meer Vreeland wil verlaten. Zo verknocht en vergroeid is hij er met de mensen en de omgeving.

Peter was vele jaren penningmeester van de dorpsraad en de Historische Kring en altijd onafscheidelijk van zijn ex collega Reinko Abels bij Duphar (Solvay) in Weesp. Zijn leeftijd laat het niet meer toe, want anders was hij nog altijd co-eigenaar geweest van het varend erfgoed de Exempel. Bij veel gelegenheden staat Peter nog wel graag zijn mannetje op de tjalk van zijn levensmaat Reinko.

Peter houdt graag van orde in het leven (,,Ik pak alles graag systematisch aan’’), maar hij heeft een hart van goud als het gaat om anderen te helpen. Na zijn pensionering heeft hij bijna een dagtaak aan zijn activiteiten voor Vluchtelingenwerk in deze regio. Peter heeft handleidingen geschreven voor statushouders als ze hier terecht komen, maar coacht ook regelmatig gezinnen die de Nederlandse taal nauwelijks beheersen. Afgelopen eeuw heeft hij ook menig kind in Vreeland bijles wiskunde of natuurkunde gegeven. ,,We zijn toch op de wereld om mekaar te helpen, niewaar? Zo zong Leen Jongewaard. Daarom dus!’’

Het lintje Orde van Oranje Nassau was hem enkele jaren geleden niet voor niets opgespeld. Ook zijn grote Belgische schippersliefde en vrouw Alix Colson is uit hetzelfde hout gebeiteld. Als maatschappelijk werkster heeft ze een talent naar anderen te kunnen luisteren. Het is dan ook een genot naar de Nagtegaals te mogen luisteren!