(Te)vreeland

Boerderij Hoekerland op de grens van Vreeland en Nigtevecht oogt als een gesloten burcht door de angst voor vogelgriep. Op zijn eigen hoeve is Jan Meijer (50) echter een en al vriendelijkheid. Samen met zijn vrouw Corrie en Gijsbert, die drie dagen in de week bijspringt, bestieren ze 40.000 (v e e r t i g d u i z e n d) kippen en 90 koeien. Ze zijn daarmee een modale kippenboer. Ze zijn daarnaast ook mantelzorger van de moeder van Corrie Verschoor en verhuren ze zich tot slot soms nog als loonwerker.

Ik kijk mijn ogen uit hoe piekfijn de stallen er uitzien en hoe relaxed Jan over zijn erf loopt. Werken is zijn grote passie. Hij komt eigenlijk alleen van zijn terrein af om eieren rond te brengen. Op vakantie gaat hij nooit. In het buitenland is hij geweest toen hij aannemer was.

Hoekerland is nu zijn werkdomein en vakantieoord. In Vreeland kent hij amper mensen. Feesten zijn niet aan hem besteed. Alleen de Vreelandbode zorgt voor enige band met de buitenwereld. Evenals het Reformatorisch Dagblad. Van een tv moet de Meijers niets hebben. Als lid van de Oud-Gereformeerde Gemeente in Loenen aan de Vecht wordt veel waarde gehecht aan de zondagsrust.

We hebben al direct een klik als we weten dat zijn vrouw is geboren in Hillegom en opgegroeid in Lisse, waar Marie-Françoise en ik in onze jeugd hebben doorgebracht. De familie Verschoor was een fenomeen in de Bollenstreek, want zondags paradeerde ze in een lange rij, zwart gekleed, en meestal lopend naar de kerk. Moeder Verschoor (81) baarde 17 kinderen, van wie er nog 14 in leven zijn. Van de Meijers tak uit Vreeland kregen vier van de tien kinderen een relatie met een Verschoor. Ook heel bijzonder dus.

Jan en zijn vrouw worden altijd omringd door kinderen uit de buurt of van een van de familieleden. Tot hun eigen spijt kunnen ze zelf geen kinderen krijgen. Misschien is dat wel een reden dat ze met zoveel liefde hun dieren en omgeving verzorgen.

Elke ochtend gaat om 5 uur de wekker af en worden de koeien gemolken. Daarna volgt het ontbijt en een kop koffie. Daarna worden de kippen onder handen genomen. Meijer heeft twee stallen, een met jonge en de andere met wat oudere kippen. De eieren van de jonge versie worden de volgende dag al kakelvers afgezet bij supermarkten, restaurants (o.a. de Nederlanden) en andere grote afnemers, zoals Lindenhoff. De oudere kippen leveren veelal breekeieren aan de industrie, variërend van grondstoffen voor levensmiddelen tot producenten van shampoo. En om het nieuwe jaar wordt een stal ververst met nieuwe kippen.

Een robot ondersteunt Meijer met zijn werkzaamheden, maar uiteindelijk worden alle eieren handmatig gecontroleerd voordat ze worden ingepakt. Als gevolg van de angst voor vogelgriep houdt Meijer zijn kippen binnen, maar biedt hij ze nog wel vrije uitloop aan. Om de dag wordt wel een boerderij geruimd en vaak ook nog met gezonde dieren. Dat is een nachtmerrie voor iedere pluimveehouder. Veelal zijn wilde vogels als ganzen de bron van de ellende. ,,Vandaar dat we ze vaak met lichtsignalen verjagen. Maar we mogen het afkloppen dat we nog niet aan de beurt zijn geweest.’’

In de vlog een impressie van het werken met en tussen de kippen.