Bo Bruijs (55) bedrijft al meer dan 30 jaar topsport als geluidsontwerper. Hij vertoeft voor zijn werk vaak op festivals in binnen- en buitenland. En alle theaters kent hij zo’n beetje van binnen tot buiten. Doorwerken tot middernacht en standaard elk weekeinde is voor hem eerder regel dan uitzondering.
Een echt sociaal leven is niet aan hem besteed, maar toch geniet hij ervan om tussen de bedrijven door een bijdrage te leveren aan ‘Hier om de hoek’, een lokaal muzikaal project van Helge Slikker en Tim Klaasse of het geluid te organiseren voor het Filmhuis in ons dorpshuis. Muziek en kunst zit diep verankerd in de familie Bruijs. Als kind groeide Bo op in een muziek liefhebbende familie in Eindhoven. Hij leefde zich daar al op jonge leeftijd uit als basgitarist en achter de coulissen voor het Popcollectief Eindhoven.
Het conservatorium in Rotterdam werd daarna zijn volgende doel, maar na het eerste jaar nam hij direct een andere afslag die meer aan zijn ambities kon voldoen: de wereld van geluid. Eerst als geluidstechnicus/ ontwerper tijdens een Europese tour met Jango Edwards, ook vermaard door het Festival of Fools. En weer later met popidool Henny Vrienten voor de musical Petty Coat.
Tijdens zijn vele reizen leerde hij zijn huidige vrouw Ulrike kennen in Duitsland. Ulrike heeft in ons land naam genaamd met de producties van vele musicals, zoals de Tweeling. Met zijn maatschap De Compaen was hij zelf sound production manager voor Miss Saigon, Hazes en Chicago. En dat zijn enorme projecten. Pas na de première zit het werk voor Bo erop.
Als ik Bo vraag of hij een stijve nek heeft, dan antwoordt hij laconiek dat dit komt door de stress. Maar de magie van zijn vak vergoedt veel. Bij theatertours bouwt hij vaak een mooie relatie op met zijn hoofdrolspelers, variërend van Bløf, Acda en de Munnik tot Karin Bloemen en Jochem Myjer met wie hij zelfs een persoonlijke band heeft gekregen. De aangrijpende NPO-documentaire ‘Nog eentje dan’ over deze cabaretier laat dat treffend zien.
Al jaren probeer ik een show van deze Leidse woordtovenaar te zien in Carré, maar al zijn optredens zijn in een mum uitverkocht. Maar de kans is nu groot dat ik een keer met Bo mee mag. Wat dit blog al niet oplevert aan plezier en contacten….
Vlak voor de corona is Bo met zijn vrouw en drie dochters van het hectische Amsterdam naar Vreeland verhuisd. Aan de Kleinzuwe komt hij tot rust, hoewel thuis altijd een beroep op het echtpaar wordt gedaan, want twee dochters voetballen op hoog niveau. En zij moeten drie tot vier keer per week naar wedstrijden en of trainingen worden gebracht.
Maar voetbal is duidelijk niet zijn passie, zie onderstaande vlog.
(Te)vreeland 
Geef een reactie