(Te)vreeland

Jeroen Breggeman stelt mij als voorzitter van het Oranje comité in de gelegenheid een jongensdroom te laten uitkomen op Koningsdag. Met zijn ongekende enthousiasme heeft hij mijn plan geadopteerd een toernooitje blindvoetballen te organiseren voor kinderen. Ouders mogen uiteraard meedoen als coach, want het wordt nog een hele toer de bal te raken. De bal heeft gelukkig een belletje en de ouders mogen de kinderen aanwijzingen geven waar de bal en het doel is.

In mijn tijd bij de KNVB heb ik met collega’s eens zo’n wedstrijd meegemaakt. Was hilarisch voor het publiek, want sommige spelers stonden buiten de lijnen. Mijn team werd gecoacht door de cabaretier Jörgen Raymann, die niet schuwde mijn benen in de juiste richting naar de bal te zetten. De tegenpartij had Willem van Hanegem als coach. Hij gaf aanwijzingen op afstand, maar die werden niet altijd begrepen.

In Vreeland mogen de kinderen gebruik maken van een boarding zodat ze altijd binnen de lijnen lopen. Ben benieuwd wie de beste blind spelende voetballer van het dorp wordt? Weet zeker dat Jeroen en zijn vrouw Yvonne, die ik regelmatig op de moestuin tegenkom, zullen genieten.

Sinds 2010 wonen ze in Vreeland. En al gauw zette Jeroen zich in voor het dorp, ondanks een drukke baan als vestigingsleider van Organic food for you in Amsterdam. In de Cornelis Schuytstraat heeft hij samen met zijn vrouw een supermarkt waarin zeven dagen per week uitsluitend biologische producten worden verkocht. En vanachter de kassa kijkt hij uit op de bloemenzaak van Menno Kroon waar onze schoonzoon Sander werkt.

Jeroen heeft zich al zes jaar verbonden aan het Oranje comité, maar de laatste twee jaar moest hij machteloos toekijken door de lockdown. Hij verheugt zich er al maanden op dat de bevolking straks wordt gewekt door een heraut op Koningsdag en dat honderden mensen rondom de kerk genieten van een ontbijt. Ook de introductie van nieuwe zelf gemaakte spelen prikkelen zijn fantasie. En stiekem hoopt hij natuurlijk dat zijn zoon Pepijn blindelings het doel weet te vinden.

Jeroen loopt in elk geval op Koningsdag met een stralende lach rond. ,,De sociale verbondenheid met zoveel vrijwilligers maken Vreeland zo bijzonder. Toen ik huizen zag met de touwtjes uit de deur wist ik genoeg: Hier wil ik wonen en ook direct wat terugdoen voor de mensen. Op Koningsdag is het zover. Ik kan niet wachten!’