Bun Wesselink die eigenlijk Herman Jan Paul heet, is mijn vaste wandelmaatje. Vaak worden we dan vergezeld door ons gezamenlijke vriend Joost de Haan. Bun (een bijnaam die is verzonnen door zijn zussen) is inmiddels geen onbeschreven blad voor mij, want elke wandeling van ruim een uur praat hij moeiteloos vol.
Omdat hij volgende week na een dienstverband van 45 jaar afscheid neemt van Roba metals en ik weet hoe bijzonder dit familieconcern is, heb ik hem onlangs opgezocht in de showroom die hij bestiert in het havengebied van Amsterdam.
Ik raakte daar nog meer onder de indruk van Roba dat in zeven landen actief is en een omzet aantikt van meer dan een miljard euro. Het hoofdkantoor zit in IJsselstein maar als accountmanager mocht Bun architecten en projectontwikkelaar prikkelen met nieuwe en onverwachte mogelijkheden met o.a. zink, aluminium, rvs, (voorgelakte) staal, koper, lood, messing en rimex. En dat deed hij met plezier in Amsterdam.
Roba doet zaken over de hele wereld. In eigen huis worden de grondstoffen bewerkt. Uit Europa komt nog roestvrijstraal en aluminium, maar de meeste stoffen komen van verder. Het bedrijf groeit nog altijd. Ooit werkte Bun er met 80 collega’s. Inmiddels staan er 750 mannen en vrouwen op de payroll.
(Te)vreeland 
Plaats een reactie