(Te)vreeland

John de Nooij (73) zit altijd op de uitkijk bij de brug voor zijn prachtige woning die hij bewoont met zijn vrouw Bärbel Post Uiterweer. Deze week was hij voor de zesde keer in Nijmegen om deel te nemen aan de Vierdaagse. Als gast van mijn vriend en Mr NEC Leen Looijen ontmoette ik hem op het hoogste punt van de wandelmars in Berg en Dal. We spraken uitgebreid over zijn sportieve inspanningen, terwijl John even op adem kwam.

Vandaag op de slotdag heeft hij met trots een gladiool in ontvangst genomen met nog ruim 40.000 andere lopers die de finish hebben gehaald. Maar John weet ook dat een zevende kruisje er niet meer zal komen. Dit jaar heeft hij ondanks een grondige voorbereiding met vele wandelingen naar Breukelen en Muiden en vice versa veel last gekregen van hielspoor. Met veel tapen, bezoek aan de masseur en wat pilletjes (‘geen doping!’) is John dit jaar op de been gebleven.

Hij had nooit gedacht dat hij zo vaak en veel zou wandelen, want het leven bekoort hem vooral als Bourgondiër met een goed glas wijn in zijn nabijheid. Zijn bonusdochter verleidde hem ooit te wandelen. Zij deed dat vroeger met haar biologische vader. Na zijn dood stelde ze voor dit te doen met John. En zo geschiedde. Zoals John ook geen nee kon zeggen toen zijn buurman Hans Bots hem verleidde om Jeu de Boules te spelen. John en ik spelen inmiddels heel regelmatig samen en John heeft dan meestal het hoogste woord.

Als voorzitter van de dorpsraad, gedurende ruim zes jaar, heeft hij al veel meegemaakt in het dorp dat hij sinds 1978 in zijn hart heeft gesloten. Hij groeide op in Bussum, maar kan zich geen mooiere en betere plek wensen dan Vreeland. Hij voelt zich verbonden met de samenleving, geniet van de vele activiteiten en verzorgt met liefde een zieke dorpsgenoot. Een man waar we trots op mogen zijn dus.