Mijn gewaardeerde buurman Joost de Haan had mij al eens dringend geadviseerd kennis te maken met hovenier/schipper Lodewijk van Monsjou. Per toeval ontmoette ik hem in de buurtkamer van het Dorpshuis en binnen luttele seconden was er een klik. Zijn openingsvraag was direct bingo. ‘Kan je zeilen en houd je ervan? Want dan kan je deze maand een weekje meevaren.’
Een week later mocht ik echt met de ‘Bromsnor’ van Vreeland kennis maken op zijn sfeervolle schip in het buitengebied en kreeg ik een rondleiding op zijn tjalk. Tientallen dorpsgenoten hebben er al mee gevaren. Lodewijk ziet echter met lede ogen aan dat steeds minder vaak jonge(re) mannen opstappen, vandaar het aanzoek aan mij, zo houd ik mij maar voor dat ik mee mocht….
Optrekken met Lodewijk is overigens geen straf. Hij is kleurrijk, direct, hulpvaardig en gastvrij. Ook zijn vrouw Joke is allercharmants en ook zij staat haar mannetje als schippersvrouw. Ze toerden met hun Vrouwe Cornelia met 100 m2 zeiloppervlakte door Berlijn en Parijs. Zelfs New York is een keer bezocht.
Lodewijk van Monsjou is voor de echte Vreelanders een begrip. Hij was voorzitter van de IJsclub, de bedrijvenvereniging en het Oranjecomité. Tot Corona liep hij op hoogtijdagen door het dorp als kerstman en als heraut, een erefunctie die zijn zoon dit jaar met Koningsdag gaat overnemen. Op oudejaarsdag zijn de oliebollen van Lodewijk en Joke fameus. Sinds 1990 is hij heel gelukkig met Joke, helemaal hij is gekomen met zijn eerste vrouw op het landgoed Terra Nova had gewoond. Elke ochtend kijkt Lodewijk zorgzaam teen hoe Joke de dag begint met een plons in het water, zelfs als het vriest. In dat geval slaat Lodewijk een wak in het ijs. Ook zijn kinderen dagelijks voor het werk -weer of geen weer- de Vecht in.
Vanaf donderdag zeil ik met dorpsgenoot Jeroen van der Leijé, mijn maat Steven Westbroek, en Lodewijks vaste bemanning Bas Schoorl en Sierk Plaat over het IJsselmeer met als doel aan te meren in Vollenhove voor de landelijke dag voor historische bedrijfsvaartuigen. En zijn tjalk hoort daar zaterdag 19 maart te liggen door zijn balkop, zo is mij duidelijk gemaakt. En een tjalk is dus heel wat anders dan een klipper. Dat ik het maar weet… Maar de trip met deze mannen was onvergetelijk!
Bijgaand vertelt Lodewijk van Monsjou nog wat meer over zijn leven, dat nooit saai is:
(Te)vreeland 
Geef een reactie